02 juli 2012 - Tok - Valdez

Zonsopgang om 03u53

Deze morgen opgestaan met een waterzonnetje.
Na een degelijk ontbijtbuffet in Westmark Inn zijn we om 10u klaar om te vertrekken voor een rit van ongeveer 400km naar Valdéz, dus eigenlijk peanuts…
Maar…wat iedere Alaska-reiziger zo’n beetje moet vrezen valt ook ons te beurt : het infocentrum op ons dashboard geeft een “low pressure left rear tire” aan.
Gelukkig zijn we in Tok, een “stad” met méér dan 1 huis en zelfs een degelijke garage.  Daar ga ik mijn licht opsteken en nadat de man er met een verstuiver wat zeepsop opgespoten heeft (wel een heel goed en bijzonder doeltreffend middel om een lek te vinden) zien we al snel heel wat luchtbelletjes opborrelen.
Er zit dus niets anders op dan de band er af te halen (gelukkig hadden we dit niet voor in the middle of nowhere op 200km van de dichtstbijzijnde vorm van beschaving…).
Na een halfuurtje wachten en 30 dollar betaald te hebben kunnen we om 10u40 de weg op naar Valdéz.  O ja, er zat een spijker in onze band.

De eerste stop is voor een moose die haar dorst aan het laven is.


We rijden via de Tok Cut Off zuidwaarts naar de Richardson Highway waar we richting Valdéz nemen (de weg loopt ook naar Anchorage) langs de imposante natuur van het Wrangell-St. Ellias National Park, langs rivieren, gletsjers en meren.  Althans dat zegt ons roadbook ons, want wij zien er maar een fractie van : regen regen regen en heel laag hangende bewolking.
En niettegenstaande krijgen we toch min of meer een indruk van de natuurpracht.


Het park is door de United Nations opgenomen in de lijst van Wereld Erfgoed.  

 
We besluiten het heel mooie visitor center binnen te gaan en binnen de 20min wordt een film gespeeld over het park.  We hebben een beetje ervaringen met de films die vertoond worden in de visitor centers en dit zijn telkens weer echte pareltjes.  Ook nu weer een schitterende documentaire van zo’n 25min.  Ook al omdat het park eigenlijk zo goed als ontoegankelijk is via de weg (enkel per vliegtuig) en we op die manier dus een goed beeld krijgen van de machtige natuur.  Enkele indrukwekkende cijfers : het park is 6x groter dan Yellowstone, precies even groot als Zwitserland en bevat 9 van de 16 hoogste bergen van Noord-Amerika.

De afgelopen dagen hebben we al heel wat fietsers gezien (meestal alleen rijdend) langs die ellenlange wegen vechtend tegen de natuurelementen, ons daarbij telkens afvragend ‘welke klik krijgen die mensen ineens in hun hoofd om te zeggen ‘nu ga ik even fietsen in Alaska’’.  Wel, nu grepen we onze kans om het eens te vragen aan een jonge vrouw die toevallig net als wij een break nam op een pullout.




Ze was afkomstig uit Montréal en vorig jaar had ze van haar stad naar Vancouver gefietst, maar…dat vond ze maar niets en "véél te kort" (4600km).  Dus had ze dit jaar 2 maanden uitgetrokken om van Anchorage naar Los Angeles te fietsen, zegge en schrijve zo’n slordige….6200km.  En helemaal in haar eentje en elke avond opnieuw haar tentje opslaan... Tja, les goûts et les couleurs ne se discutent pas...


We passeren oa de machtige Worthington gletsjer 



 en rijden door Keystone Canyon.


Alvorens naar ons hotel in Valdéz Harbor te rijden, nemen we nog eerst de afslag naar de Salmon's Hatchery aan de Daysville Road omdat er daar nogal dikwijls beren te spotten zijn.
Wij krijgen ze echter niet te zien, maar worden wel ruimschoots gecompenseerd...


En ineens zien we een jonge Amerikaanse zee-arend zitten, die we tot op zowat 5m kunnen naderen.  





  
 We zouden hier echter niet graag mee geconfronteerd worden...


En we hebben goed gekeken of mom of dad niet ineens 'een oogje' in het zeil kwamen houden...want die kunnen toch wel behoorlijk boos kijken...

  
Wij hebben ongelooflijk genoten van dit moment.

De Daysville Road eindigt bij de Alaska Marine Terminal waar de olie uit de pijplijn komt die er 1290km meer naar het noorden in Prudhoe Bay ingepompt werd.


Waar de weergoden ons nog maar eens in de steek lieten werd opnieuw heel wat goed gemaakt door wildlife, in casu de Amerikaans Zee Arend.  Wat een schitterende en imposante vogel.

We komen om 19u10 aan in ons hotel in Valdez, BW Harbor Inn.
Aantal km gereden : 430
Zonsondergang om 23u25

Geen opmerkingen:

Een reactie posten